ناشناس ( تحصیلات : دیپلم ، 21 ساله )

دختر ۲۱ساله هستم و دانشجو، دو سال پیش مادرم را از دست دادم، پدرم سریعا و بعد ۵ ماه با یک زن جوان ازدواج کرد، نامادریم بسیار زن خوبیست ،خوش اخلاق، صبور مهربان، با اینکه بارها اذیتش کردم ولی دم نمیزند، اما من نمیتوانم حضور او را در خانه تحمل کنم، هر کاری که میتوانستم کردم تا او خانه را ترک کند، از پدر جدا شود اما او صبوری کرده، الان میخواهم خودم صبور باشم اما نمیتوانم. کمکم کنید.


مشاور (خانم قربانی)

سلام بر شما همراه گرامی سایت راسخون.
رفتار و خوش برخوردی نامادری تان شما را متحول کرده است و میخواهید با او مهربانانه برخورد نمایید اما موفق نیستید.
دوست عزیز، رفتار ادمی یک‌ شبه صورت نگرفته است تا تغییر ان نیز یک‌ شبه صورت بگیرد. به میزان پیچیدگی هر موجود، تغییر رفتارهایش زمان بر خواهد بود و لازم است با صبوری، تکنیک‌ های تغییر رفتار را دنبال نماید. رعایت اصول و تکنیک ذیل در این زمینه میتواند برای شما سودمند باشد:
- ابتدا باید شناخت و اگاهی خود را اصلاح کنید و به این باور برسید که نامادری تان را قلبا دوست دارید و ناراحتی شما ناشی از سختی تحمل نبود مادر و یا بی صبری پدرتان‌ بوده است.
- در گام‌ بعدی، خوبی های نامادری تان را برای خود بسیار تکرار کنید و در قلب خود از ان سپاسگزار باشید.
- زمانی که لازم است در مقابل نامادری رفتاری داشته باشید و میدانید که احتمال بروز رفتار منفی وجود دارد، از تکنیک ۵ ثانیه کمک بگیرید. یعنی قبل از رفتار، ۵ ثانیه تآمل کنید و سپس واکنش نشان دهید‌. چه خوب است در ان چند ثانیه به دو گام قبلی نیز توجه داشته باشید.
- اگر توانستید با نامادری خود خوب برخورد کنید، به خود پاداش و جایزه بدهید و اگر در کنترل خود موفق نبودید، خود را تنبیه کرده و اجازه دهید عکس العمل های رفتارتان، ان را مدیریت نماید‌. تنبیه و پاداش هم باید برای شما اثر گذار باشد یعنی رنج یا خوشحال ایجاد کند‌.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.